Bir anneanne ve otizm spektrumundaki torunumun bakım vereni olarak artık yeni yıl için kişisel hedefler koymuyorum. Geçmiş yıllarda kilo vermek ve kişisel gelişim odaklı hedefler koyardım ancak artık amacım otizmli torunumun en iyi bakım vereni olmak ve yardıma ihtiyacı olduğu noktalarda gelişmesini sağlamak.
Başkalarının torunumun sosyal ve akademik olarak başarmasını bekledikleri şeylere çok fazla odaklanınca torunum hakkında negatif düşüncelere sahip olmama neden olduğunu ve ondan beklenen sosyal normlara çok fazla takıldığımı fark ettim.
Tabi ki ona hayatta başarılı olması için davranışsal ve sosyal becerilerinde yardım etmek istiyorum, sonuçta o da hayatımın bir parçası ama en çok istediğim şey farklı bir birey olarak sevildiğini ve kabul edildiğini hissetmesi.
Bu yüzden, gelecek yılın torunumun pozitif gelişim sağlayacağı ve kendine güveneceği bir yıl olması için şunları yapmaya karar verdim:
Torunumla daha güçlü bir bağ kurabilmek için daha çok gayret göstereceğim.
Otizmli çocuklarla bağ kurmak, pek fazla ortak noktamız olmadığı için bazen zor olabilir. Torunumun şu aralar en sevdiği hobisi 80’li yılların atari salonlarındaki Pac-Man, Galaga ve Dig Dug gibi oyunları oynamak.
Mini atariler, tezgâh tipi atari makinesi ve alabilmek için para biriktirdiği küçük bir atari makinesinden oluşan bir koleksiyonu var. Bu makinelerde oyun oynamakta çok başarılı ve çok yüksek skorlara ulaşabiliyor ancak ben çok da iyi oynayamıyorum.
Onunla zamanım olduğunda oyun oynayabildiğimde çok mutlu oluyor ve aynı benim onu desteklemem gibi o da beni oyun konusunda destekliyor ve pes etmemem için motive ediyor. Bu yıl, onunla güçlü bir bağ kurabilmek için daha çok çalışacağım ve sosyal becerilerinde gelişmesi için ben de onu destekleyeceğim.
Ne yazık ki, ebeveynlerin otizmli çocuklarının ihtiyaçlarını tam anlamıyla karşılayabilmesi her zaman için geçerli olamayabiliyor. Finansal nedenler başta gelmek üzere bahsi geçen tedavinin iptalini destekleyen veriler de olabiliyor.
Veriler de oldukça önemli ancak göz önünde bulundurulması gereken tek sebep olmamalı. Otizmli çocuğun yeni bir şeyler deneme isteği ve ebeveynlerin çocuklarının bir değişikliğe ihtiyacı olduğunu düşünmesi de dikkate alınmalı.
Yıllarca birçok zorlukla karşılaştım ve işler her zaman istediğim gibi gitmedi. Bu yıl, torunumun ihtiyacı olan yenilikler ve hizmetler için savaşacağım ve asla pes etmeyeceğim!
Otizm, hayat boyu süren bir rahatsızlık ve birçok çocuk farklı alanlarda kendini geliştirse de bazı alanlarda eksik kalabiliyor. Torunum her zaman otizmli olarak kalacak ve normal çocukların ulaştığı dönüm noktalarına ulaşamayabilir.
Doğru arkadaşlık ve ilişki becerilerini geliştirmesi ve bağımsız bir şekilde yaşaması uzun yıllar sürebilir. İlgi alanları bizimkilerden farklı olabilir ancak belki de çok özel bir hobi veya kariyerin temelini oluşturabilir.
Sonuçta en önemli olan şey, torunum ve diğer tüm otizmli çocukların mutluluklarının, başarılı olduğu alanların, ilgi alanlarının, yeteneklerinin ve tercihlerinin göz önünde bulundurulması. Bu yüzden gelecek yıl pozitif olmaya ve bu pozitifliğe torunuma yansıtmaya odaklanacağım ve hayatta ne yaparsa yapsın “yeterli” hissetmesini sağlayacağım.
Başkan Ali Sezer, Engelliler Haftasını kutladı
Kaymakam Akkaya, Maden şehitlerini andı
İspanyol öğrenciler Rıfat’ta eğitim etkinliğine katıldı
Soma’da 6 Gündür Kayıp Olan Alzheimer Hastası R.Ö.’ten Acı Haber
Çocuk oyunlarına ilgi büyük
Hayvan pazarı açıldı
Anneler Günü’nde Anlamlı etkinlik