Büyütür, geliştirir anne sevgisi,
Anne kucağıdır sığındığı odası,
Doğumla başlayan yaşam öyküsü,
Anne Babanın vazgeçilmez sevdası.
İlk öğretmenidir Annesi ile Babası,
Çocukluğun, gençliğin, çevresidir ustası,
Tablet, bilgisayar, cep telefonudur postası,
Anne Babanın rüyasındadır çocukları.
Eğitim öğretim, derken bizimki,
Çocuktu gençti büyüdü sanki,
Sevdam, sevdiklerinin değiştiğini der ki,
Anne Baba yüreğine hapsolur sevgi.
Hanemde ayrılık vakti geldi,
Canım, cananı ile birleşti,
Bize de evet demek gerekti,
Bu durum ebeveyn olarak bizi mutlu etti.
Canımız büyüdü, yuvasını kuruyor,
Yuvasına kanat çırpıp uçuyor,
Ayrılık zamanı, bize hüzün basıyor,
Hüznü, mutluluğu birlikte yaşatıyor.
Hasrete koşarız, harcarız efor,
Bir araya gelince, hepimiz tenor,
Birlikte olunca, eve, oluruz dekor,
Ayrılık vakti, başıma, düşer meteor.
İçimdeki fırtınayı gel de bana sor.
Ayrı kalmanın düşüncesi bile zor,
Birlikte yaşamaksa, büyük bir konfor,
Anne Babaya, mutluluğu yaşatıyor.
Sevdiklerince, görülüyorsan hor,
Yaşlanınca insan alıngan olur, yüzü mosmor,
Sevgi, saygı, hoşgörü bu kadar mı zor,
Bir ömrü paylaştım adım kalemşor.